Czy znacie to uczucie, kiedy rozpoczynacie zajęcia prostą, wg Was, rozgrzewką, a Wasi uczniowie: patrzą na Was wielkimi oczyma, odpowiadają po polsku, powtarzają pytanie dodając odpowiedź, np. What’s your name is Kacper (!!!), albo zupełnie inaczej rozumieją pytanie?
Jeśli tak, sprawdźcie moje sposoby na radzenie sobie z prostymi i właściwie podstawowymi pytaniami i odpowiedziami na nie.
1. KAHOOT! w wersji jumble:
Moi uczniowie go pokochali, więc podstępem wykorzystuję go dla ich dobra 🙂 Zaczynamy od (kolejnego) zapoznania się z pytaniami:
Rada 1: pozwól dzieciom działać.
Niech się mylą, niech sobie pomagają czy podpowiadają, niech będzie głośno. Nie zabijajmy w nich chęci do nauki-zabawy.
Rada 2: powtórz quiz.
Może niekoniecznie na tej samej lekcji. Wiadomo, że jesteśmy ograniczeni czasowo. Chyba, że mamy więcej czasu. Niech uczą się na swoich błędach.
Rada 3: używaj „zamienników” telefonów.
Pisała o tym Aniela w Kreatywnym POGOTOWIU ratunkowym.
2. Szpatułki laryngologiczne z pytaniami:
Nauczmy naszych uczniów reagować na pytania.
Niech samodzielnie przygotują szpatułki z pytaniami, niech prowadzą zabawę – pozwól oswoić im się z mówieniem, pytaniem, odpowiadaniem, jednocześnie przy tym wspierając ich.
3. Conversation Box:
To taki „brat” Mystery Box. Co wrzucić do pudełka? To, czego potrzebują Wasi uczniowie – to Wy znacie ich najlepiej.
 |
| Źródło: hubpages.com |
Rada 1: stwórz bazę pytań.
Po każdym rozdziale, przerobionym zagadnieniu gramatycznym lub gdy tylko zauważysz, że Twoi uczniowie mają z czymś problem – dorzuć do CB pytania.
Rada 2: działaj w drugą stronę.
Przygotuj teleturniej drużynowy – losuj pytanie, ale nie odczytuj go, jedynie odpowiedz na nie. Niech grupy po usłyszeniu Twojej (lub drużyny przeciwnej) odpowiedzi ułożą pytanie.
Rada 3: nie tylko pytania.
Pudełko możesz wykorzystać w dowolny sposób: wypełnij je ilustracjami, słownictwem, pozwól uczniom po każdej lekcji wrzucać np. słówko, które jest dla nich problematyczne (dostajesz feedback, wiesz, jak możesz rozplanować kolejne zajęcia).
Szpatułki mają wielką moc – uwielbiam je 🙂